Slow jogging podbił serca fanów aktywności fizycznej na całym świecie. Ta pochodząca z Japonii i niezwykle prosta technika treningu biegowego uznana została za skuteczną formę profilaktyki zdrowotnej. Pomaga zapobiegać chorobom cywilizacyjnym, niweluje skutki siedzącego trybu życia i przyczynia się do poprawy funkcjonowania całego organizmu. W trakcie treningu nie spocimy się, nie zmęczymy, a nawet możemy swobodnie rozmawiać czy śpiewać piosenki. Czego chcieć więcej?
Slow jogging – co to jest?
Slow jogging należy do metod treningu biegowego i polega na powolnym biegu (początkowo nawet wolniejszym od truchtu), w którym wykonuje się drobne kroki (kadencja: ok. 180 kroków na minutę).
Podczas trenowania slow joggingu stopy lądują na śródstopiu, dzięki czemu wykorzystują swój naturalny mechanizm amortyzacyjny – wysklepienie stopy. Takie bezpieczne lądowanie chroni nas przed kontuzjami i urazami stawów kolanowych, skokowych i biodrowych.
Slow jogging to przede wszystkim przyjemność. Biegniemy we własnym tempie, nie forsujemy organizmu, nie mamy zakwasów, a endorfiny i tak robią swoje. Wystarczy 30 minut treningu dziennie (min. 6x w tygodniu), aby odczuć wymierne efekty. Oczywiście slow jogging nawet w mniejszej dawce będzie korzystny dla naszego zdrowia i samopoczucia.
Kto wymyślił slow jogging?
Slow jogging (z ang. powolny bieg) zrodził się z wieloletnich badań nad fizjologią wysiłku i treningu wytrzymałościowego. Przeprowadził je japoński profesor nauk medycznych Hiroaki Tanaka w Instytucie Fizjologii Sportu na Uniwersytecie Fukuoka. Poszukiwał on łatwej i efektywnej aktywności sportowej, którą mógłby uprawiać prawie każdy, a która wpływałaby korzystnie na zdrowie, nie obciążając przy tym organizmu.
Początkowo Japończycy sceptycznie podchodzili do pomysłu slow joggingu, lecz gdy ten uznany został przez Amerykańskie Towarzystwo Medycyny Sportowej za niezwykle skuteczny sposób walki z chorobami cywilizacyjnymi, stał się niezwykle popularny.
Niko niko – biegaj z uśmiechem
Jednym z głównych założeń slow joggingu jest trenowanie we własnym tempie, które prof. Tanaka określa mianem niko niko, co w języku japońskim oznacza z uśmiechem. Chodzi zatem o to, by trening był na tyle lekki i swobodny, abyśmy mogli uśmiechać się w trakcie biegu.
Z czasem uściślono zakresy tempa w slow joggingu. Osoby z doskonałą kondycją, uprawiające na co dzień sport, mogą osiągać w slow joggingu prędkość do 12 km/h. Średnio zaawansowani odnajdą swoje niko niko w przedziale 7-8 km/h. Ci natomiast, którzy zaczynają przygodę z aktywnością fizyczną, mogą spokojnie joggować z prędkością 4-5 km/h.
Zalety slow joggingu – jak działa na ciało i umysł?
Slow jogging to jedna z najbezpieczniejszych dla ciała aktywności fizycznych. Oto niektóre z korzyści, jakie ze sobą niesie:
- wzmacnia naturalną odporność organizmu,
- przeciwdziała chorobom cywilizacyjnym, takim jak np. cukrzyca, otyłość, nadciśnienie, miażdżyca czy choroby serca,
- poprawia kondycję fizyczną i umysłową (wpływa na tworzenie się nowych komórek mózgowych),
- opóźnia efekty starzenia się oraz przeciwdziała demencji starczej i chorobie Alzheimera,
- pomaga schudnąć (spalamy 2x więcej kalorii niż podczas spaceru).
Jest też kilka powodów, dla których slow jogging często wybierany jest zamiast tradycyjnych treningów biegowych:
- nie wymaga przygotowania,
- nie jest męczący,
- jest prosty i przyjemny,
- prawie każdy może go uprawiać,
- nie powoduje zakwasów,
- jest bezurazowy
- nie wymaga przerw na regenerację,
Jakie buty do slow joggingu?
Buty do slow joggingu powinny być przede wszystkim płaskie (tzw. zero drop), przewiewne i wygodne. Nie trzeba kupować specjalnych butów do biegania z amortyzacją, gdyż w slow joggingu, jak już wspomnieliśmy, ląduje się na śródstopiu, więc ma on więcej wspólnego z bieganiem naturalnym (minimalistycznym) aniżeli z tradycyjną techniką biegową. Ważne jest, aby buty do slow joggingu posiadały cienką podeszwę – będzie nam wówczas dużo łatwiej wyczuć punkt lądowania. Sprawdźmy także jej elastyczność, gdyż obuwie slow joggingowe powinno wspierać
naturalny ruch aparatu kostno-stawowego stopy. Idealnie sprawdzą się tutaj buty minimalistyczne, takie jak np. model Explorer.
Slow jogging – jak zacząć?
Najważniejszą cechą metody slow joggingu jest jej prostota. Nie potrzebujemy żadnych specjalnych umiejętności ani predyspozycji. Slow jogging jest właściwie dla każdego – niezależnie od wieku czy stanu zdrowia. A oto, co radzi początkującym sam prof. Tanaka:
„(…) przy slow joggingu nie potrzeba nam żadnej szczególnej techniki. Otwórzmy lekko usta i zdajmy się na naturę. Próbujmy truchtać 30-60 minut dziennie. Tym, którym trudno wygospodarować czas, polecam zacząć od dziesięciu minut, trzy razy dziennie.”
Pamiętajmy, by biegać w tempie niko niko, czyli naszym własnym – takim, które pozwala na swobodną rozmowę i zwyczajny, naturalny uśmiech.
Na koniec zachęcamy do obejrzenia krótkiego materiału wideo z udziałem samego twórcy slow joggingu.
Dodaj komentarz